zaterdag 3 november 2018

Logboek/ aantekeningen (IV)

[...]


3-11-18
Met religie stap ik in de diepste en gevaarlijkste wateren ter wereld, niet alleen psychisch, maar ook fysiek. (Denk aan ter-dood-veroordelingen als straf voor blasfemie.) Zo eenduidig als kwaden kunnen zijn (zoals slavernij, genocide en racisme), zo eenduidig is religie niet: zij heeft ook buitengewoon inspirerende en geestverrijkende kanten, met praktijken die een gemeenschap ten goede komen. Het is de vraag of we van religie volledig afstand kunnen doen, zonder verlies voor het leven, w.b. menswaardigheid.
En toch, religie verbindt zich ook met gevaarlijke krachten in mensen, in ons.
Wat moet ik in mijzelf aanspreken om aan te voelen wat mensen drijft om de doodstraf te eisen tegen een vrouw met een ander geloof, simpelweg omdat zij ervan wordt beschuldigd uit hetzelfde kopje te hebben gedronken als een moslim, gekoppeld aan de beschuldiging dat zij de profeet van diens religie zou hebben beledigd? (Het speelt zich af in Pakistan.) Zelfs nadat bekend wordt dat deze laatste beschuldiging vals blijkt te zijn, gaan de protesten door, zo massaal en vernielzuchtig dat het hele land tot een stilstand komt.
Wat drijft deze mensen? Zou ik ooit voor iets vergelijkbaars de straat op gaan? Wat zou dat dan moeten zijn? En welke gevoelens zouden zich dan meester van mij moeten maken?



[…]


9-11-18
Het heeft geen enkele zin om mensen te willen veranderen, noch om ze ergens van te willen overtuigen. Veranderen doen mensen zelf (of niet), als ze daartoe bereid zijn of wanneer er een noodzaak toe is. Het enige dat je kunt doen is een andere optie aanbieden, zo eerlijk en aantrekkelijk mogelijk, als een vrijwillige geste; de rest is agressie. Dezelfde mogelijkheid om een gedachte te weigeren, is die om haar toe te laten, en die mogelijkheid heet geestelijke vrijheid, - zij zou vast bestanddeel moeten zijn van elke neiging om het beste te willen voor een ander.



12-11-18
Kan religie bijdragen aan ons welzijn, aan een vreedzame wereld en aan een levenliefhebbende houding, waarbij flora en fauna worden inbegrepen? En zo ja, kan religie dan blijven zoals zij ons is overgeleverd, of dient zij te worden aangepast aan de hedendaagse cultuur en mentaliteit? Met andere woorden: zijn religies die zijn ontstaan in een premoderne wereld, vanuit een toenmalige vraagstelling, met bijbehorende taal, mindset en maatschappelijke verhoudingen, nog passend voor ons? 



[…]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

NOTITIES

. [volgen]